szczególną teorią względności
Encyklopedia PWN
fizyk, twórca teorii względności, jeden z twórców teorii kwantów i fizyki statystycznej.
szczególny przypadek praw przyrody;
brytyjski fizyk teoretyk; współtwórca mechaniki kwantowej i elektrodynamiki kwantowej.
fizyka
nauka o budowie oraz właściwościach materii i działających na nią siłach;
[gr. physikḗ ‘przyrodoznawstwo’ < phýsis ‘natura’, ‘przyroda’],
fiz. przejście od praw fizyki klas. do odpowiednich praw teorii kwantowej; polega na przyporządkowaniu wielkościom fiz., charakteryzującym stan układu (np. pęd, energia czy moment pędu), odpowiadających im operatorów, spełniających określone warunki (operatory w mechanice kwantowej);
odpowiedniości zasada, zasada korespondencji,
zasada mówiąca, że w nauce starą teorię może zastąpić nowa tylko wtedy, gdy nowa teoria oprócz wyjaśniania nowych faktów tłumaczy także fakty wyjaśnione już przez starą teorię;